- Aissatou Guisse, yang berpindah ke Amerika Syarikat sebagai seorang kanak-kanak, menghantar $250 sebulan kepada saudara-mara di Senegal.
- Pada masa lalu, dia berasa bersalah kerana menolak permintaan tambahan untuk sokongan kewangan.
- Selepas dia mempunyai anak sendiri, Guisse memutuskan untuk menetapkan had pemberian kewangannya.
Esei itu dikatakan berdasarkan transkrip perbualan dengan Aissatou Guisse, seorang pekerja Microsoft berusia 31 tahun di Atlanta, mengenai tekanan untuk menghantar wang ke rumah kepada saudara-mara di Senegal. Yang berikut telah disunting untuk panjang dan kejelasan.
Saya membesar melihat ibu bapa saya menghantar wang pulang kepada saudara-mara kami.
Kami dari Senegal tetapi berpindah ke AS ketika saya berumur lapan tahun. Ayah saya menerima kad hijau dalam loteri dan berpindah ke Amerika pada tahun 2000. Apabila dia datang ke sini, dia melihat peluang pendidikan lebih baik, jadi dia memutuskan untuk membawa kami yang lain bersamanya. Keluarga kami, termasuk ibu dan adik beradik saya, berpindah ke AS setahun kemudian.
Apabila kami berpindah ke luar negara, ahli keluarga di Senegal mengharapkan ibu bapa saya memberikan bantuan kewangan apabila diperlukan. Saya tidak tahu butirannya pada masa itu, tetapi saya rasa ibu bapa saya menyumbang kepada bil perubatan dan tiket kapal terbang untuk saudara-mara yang lain.
Saya dibesarkan di Ohio dan menghadiri universiti di sana sebelum mendapat pekerjaan dalam teknologi. Saya berpindah ke Atlanta pada 2019 dan bekerja di Microsoft pada 2020, di mana saya kini bekerja dalam pematuhan dan keselamatan.
Sehinggalah saya mula bekerja barulah tanggungjawab menghantar wang hantaran menjadi lebih menonjol dalam hidup saya.
Selama bertahun-tahun, saya mendapati bahawa tekanan dan ketidakupayaan untuk mengatakan tidak kepada permintaan wang menghalang saya daripada menyimpan dan membuat belanjawan. Selepas saya mempunyai anak saya sendiri, saya memutuskan untuk menetapkan sempadan berapa banyak wang yang saya hantar kepada saudara-mara di rumah.
Saya menghantar $250 sebulan kepada keluarga saya di Senegal sebagai tambahan kepada bayaran sekali sahaja.
Saya mula menyara saudara-mara dari segi kewangan sekitar tahun 2015. Ibu saya menghantar wang kepada nenek saya di Senegal setiap bulan, walaupun dia telah berhenti bekerja. Apabila saya mula bekerja, saya bercakap dengan ibu saya dan kami memutuskan bahawa saya akan melepaskannya daripada tanggungjawab ini. Syarikat saya mensubsidi perbelanjaan perumahan dan perjalanan saya, jadi saya tidak perlu mengubah perbelanjaan saya pada masa itu.
Nenek saya telah meninggal dunia, tetapi saya masih menghantar keluarga itu kira-kira $250 sebulan. Saya mempunyai ibu saudara, bapa saudara dan beberapa sepupu yang tinggal di sana. Makcik dan pakcik saya tidak bekerja. Dia lebih tua dan dia mempunyai masalah penglihatan. Mereka menggunakan wang yang saya hantar untuk membeli barangan runcit.
Saya juga membuat bayaran sekali sahaja apabila perlu, seperti apabila seseorang sakit dan memerlukan preskripsi atau apabila seseorang berkahwin.
Pada 2023, 10% daripada KDNK Senegal terdiri daripada kiriman wang yang dihantar oleh diaspora. Di kawasan Sengales terdapat agensi pemindahan wang di setiap sudut. Semua keluarga yang saya kenal di Senegal yang mempunyai saudara mara di luar negara pada suatu ketika menerima wang daripada ahli keluarga ini.
Kos sara hidup di Senegal telah meningkat dan terdapat sangat sedikit peluang pekerjaan.
Saya mempunyai beberapa rakan di AS dari Senegal yang menghantar wang ke rumah setiap bulan. Seorang kawan membiayai pendidikan abangnya.
Wang hantaran yang saya hantar kadangkala disebabkan tekanan budaya.
Orang lain tidak selalu memahami kesan kiriman wang dalam hidup saya.
Suatu hari saya bercakap dengan penasihat kewangan tentang perbelanjaan saya. Saya menunjukkan kepadanya helaian Excel saya, yang menunjukkan pembayaran kepada saudara-mara di rumah. Dia memberitahu saya bahawa dengan gaji saya, saya akan dapat memaksimumkan Roth IRA saya dan membuat rancangan yang termasuk melepaskan sokongan ibu bapa saya. Sukar untuk bekerjasama dengan perunding apabila logik mereka bercanggah dengan isu budaya yang anda hadapi.
Pada masa yang lain, saya sedang mengimbangi belanjawan saya dalam Excel apabila seorang rakan dari Brazil memandang ke atas bahu saya dan bertanya apa yang saya bayar. Bila saya terangkan, dia kata bodoh.
Saya tahu bahawa orang dalam budaya lain menghantar wang ke rumah, tetapi budaya Senegal tertumpu terutamanya untuk tidak mengecewakan harapan orang lain. Saya berjaya memasukkan bayaran bulanan tetap ke dalam belanjawan saya, tetapi permintaan sekali sahaja daripada ahli keluarga membuatkan saya rasa bersalah kerana mengatakan tidak.
Ini bermakna saya tidak mempunyai pendapatan boleh guna yang mencukupi, saya tidak mencapai matlamat simpanan saya, dan saya tidak boleh membuat belanjawan dengan betul.
Sekarang pun, bila saya nak bercuti, ada suara di benak saya yang mengatakan bahawa saya boleh menggunakan wang ini untuk membantu seseorang.
Akhirnya, saya memutuskan bahawa saya perlu mengutamakan keperluan saya sendiri.
Mempunyai anak sendiri memberi inspirasi kepada saya untuk membuat beberapa perubahan.
Anak perempuan saya tidak lama lagi akan berumur dua tahun. Membesarkan anak datang dengan kos tambahan, dan saya mula berfikir tentang masa depan dan mencipta kekayaan di AS.
$250 yang saya hantar setiap bulan kepada saudara-mara di Senegal adalah kira-kira 3% daripada gaji bulanan saya, jadi ia adalah sebahagian kecil, tetapi ia menjadi masalah yang lebih besar apabila saya mengambil kira perbelanjaan lain sekarang kerana saya tidak lagi bekerja di syarikat yang memberi subsidi kepada beberapa perbelanjaan. . dan melahirkan anak.
Saya memutuskan bahawa saya perlu sedikit mementingkan diri sendiri, bukan sahaja dengan diri saya sendiri, tetapi juga dengan keluarga saya, dengan menetapkan sempadan realistik untuk apa yang boleh saya berikan kepada saudara-mara saya di Senegal.
Sekarang saya cuba berpegang pada bajet yang saya boleh. Saya dan adik-beradik saya juga membuka akaun bank, dan kami masing-masing memasukkan $20 sebulan. Jika seseorang menelefon dari rumah, kita boleh menghantar wang kepada mereka dari akaun ini supaya tiada siapa yang merasai bebannya sendirian.
Saya masih menghantar wang bulanan ke rumah nenek saya, tetapi untuk perkara lain, saya melakukan analisis individu yang kritikal sama ada pembayaran itu perlu. Saya pernah berkata tidak kepada saudara yang meminta pinjaman $2,500. Saya ingin mewujudkan jangkaan bahawa saya tidak mahu berniaga dengan hanya menghulurkan wang kerana saya ada tanggungjawab lain yang perlu diuruskan. Tetapi bukan mudah untuk menetapkan sempadan sambil mengekalkan hubungan kekeluargaan yang mesra.
Nasihat saya kepada orang lain yang berada dalam kedudukan saya dengan saudara-mara di luar negara dan matlamat yang ingin mereka capai ialah jangan rasa bersalah kerana mengutamakan diri sendiri atau keluarga anda.
Adakah anda mempunyai kisah peribadi tentang sokongan kewangan atau pergantungan kepada ahli keluarga? E-mel [email protected]